Page 241 - 6-8
P. 241

Amasya Tarihi Cilt: 6
               Amasya Tarihi 6-8. Cilt                                                                    Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

               Âsım Bey’in mahdûmudur. Evâ’il-i hâlinde peder ve mâderinden kalan serveti sefahatla hebâ
               etdikten  sonra  eniştesi  ricâlden  Çerkes  İsmâil  Bey’in  sâyesinde  1316’da  Çeltek  nahiyesi
               müdürü, 1319’da Gümüş madeni emini, 1324’de Amasya sancağı orman müdürü oldu.
                     Bu esnâda tedrîcen rütbesi terakkî ederek sânîye rütbesini de aldı. Ancak sefihâne harekâtı
               yüzünden  1326’da  ilân-ı  meşrûtiyyeti  müte’âkib  ma’zûl  ve  menkûb  olup  İstanbul’a  gitdi.
               1327’de yokluk içinde vefât etdi.

                     Ahmed Nafiz Bey-Hacı Es’ad Ağazâde
                     Amasya a’yânından olup 1296’da vefât eden Hasan Bey bin el-Hâc Es’ad Ağa’nın ikinci
               mahdûmudur. Karabağî el-Hâc Hamza ve Hasan Efendilerden ahz-ı ulûm ederek mücâz [776]
               ve ders-i âm oldu. Ramazânlarda Sultân Bâyezîd Câmii şerîfinde halka va’z ü nasihât etdi.
               1308’de tebdîl-i meslek edib sarığı atdı. Kâtib-i ayyaş olup fevâhiş uğrunda vârını tüketdi.
                     1310’da İstanbul’a gidip kardeşi Mehmed Hamdi Bey’in sâye-i ikbâlinde sicill-i ahvâl-i
               idâre-yi  umûmîyesi  kalemine  girdi.  Orada  ahvâli  kesb-i  saffet  edib  baş-mümeyyiz  oldu.
               Mütemâyiz  rütbesini  aldı.  Her  şeyden  el  çekip  1335’de  vefât  etdi.  Âlim,  halûk,  mütevâzî,
               müşekkel bir zât idi. İbtida Hamzavî idi. Sonra rind ü kalender oldu. Akibet muhibb-i sûfîye
               olarak vefât etdi.

                     Ahmed Efendi-Kara Vâ’iz
                     Merzifon  kazâsı  dâhilinde  Vâ’ize  (Fâ’ize)  köyünden  İsmâil  bin  Hasan  bin  Ömer’in
               mahdûmudur. 1272’de doğdu. 1288’de Amasya’ya gelip Mehmed Paşa Medresesinde ikâmetle
               Gürcü el-Hâc Osmân Efendi’nin halka-i tedrîsine mülâzemet ederek mücâz ve ders-i âm oldu.
                     Üstâdı müftü oldukta kemerbaşı, Mehmed Paşa Câmii imâm ve hatîbi şeyhü’l-kurra Hâfız
               el-Hâc Mehmed Efendi’nin vefâtında mahlûlünden [777] câmi-i mezbûra imâm ve kürsî şeyhi
               olduğu halde 1337’de vefât etdi. Âlim vâ’iz, halûk, kara yağız bir zât idi. Oğulları İstanbul’da
               iskân kalemi mümeyyizi Osmân Feyzi Bey ile kunduracı İsmâil Efendi’dir.

                     Ahmed Efendi-Müderris
                     Amasya’da  Kapancızâde  Medresesi  müderrisi  İnepazarlı  el-Hâc  İsmâil  Hakkızâde
               Mustafa  Efendi’nin  mahdûmudur.  1274’de  doğdu.  Usûlen  Hâcezâde  İbrâhim  Efendi’nin
               dersine müdâvim ve ondan mücâz oldu.
                     1294’de  pederinin  vefâtı  ile  mahlûlünden  Kapancızâde  ve  Torumtay  Medreselerinin
               nısfına irsen müderris olup müderris unvanı ile iştihâr etdi. Birâderi Abdülkerîm Efendi bu nısf-
               ı tedrîsde müşterekti. 1324’de belediye a’zâsı olup, 1347’de vefât etdi. Halûk, âkil, ilmi kalîl
               idi. Birâderi kendisinden âlimdi. Oğlu Mustafa Efendi’dir.

                     Ahmed Efendi-Möreklizâde Hâfız
                     Amasya’da  ulemâ-yı  resmiyyeden  İsmâil  Efendi  bin  Mörekli  Hasan  Efendi’nin
               mahdûmudur. 1288’de doğdu. Mekteb-i Rüşdiyede [778] tahsîl-i fünûn ederek şâhâdet-nâme
               alıp  meşâhîr-i  ulemâdan  Seyyid  Mehmed  Şükrü,  ErzuRûmî  Ömer,  Arabgirî  Osmân,  Hacı
               Müsevvidzâde  Hâfız  Mehmed  Tevfik  Efendilerden  Arabiyye,  ferâ’iz,  fıkıh,  usûl  ilimlerini
               ahzederek Mehmed Tevfik Efendi’den mücâz oldu.
                     Pederinin  vefâtında  mahlûlünden  Mehmed  Paşa  müderrisi,  ba’dehû  mekteb-i  ibtida’î
               muallimi, mu’ahharan ders-i âm olmuşdu. Medreseler ve ders-i âmlık ilgâ edildikten sonraki
               hâli malûm olamadı.

                     Ahmedî İbrâhim Çelebi-Mevlânâ Tâceddîn
                     Amasyalıdır. İstanbul kütüphânelerinde âsâr-ı nefîse tahrîrine me’mûr olduğum esnâda
               ele geçen mecmû’alardan birinde kendi  el  yazısıyla bulunduğu  üzere Amasya fuzalâsından
               Mevlânâ  Hayreddîn  Hızır  Çelebi  bin  el-Hâc  Şâhabeddîn  Ahmed  bin  Sunkur  el-Amâsî



                                                           236
                                                           240
   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246