Page 290 - 6-8
P. 290

Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
               Amasya Tarihi 6-8. Cilt                                                                    Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

               Mevlânâ Şerefeddîn Mehmed bin Ali el-Herevî bunun üstâdı da Allâme Ebû Hâmid Ahmed bin
               es-Sâ’âtîdir.
                     Usûl-i fıkıh ve kelâmda üstâdı Mevlânâ Fahreddîn Osmân bin Abdullah er-Rûmî, bunun
               üstâdı Mevlânâ Şerefeddîn Mehmed el-Erzincanî, bunun üstâdı Mevlânâ Vecîh [81] Ömer bin
               Abdülmuhsin el-Erzincanî, bunun üstâdı da Mevlânâ Sadru’ş-Şerîa Abidullah bin Mes’ûd el-
               Buhârîdir.
                     Ulûm-i  edebiyye  ve  Arabîyye’de  üstâdı  Mevlânâ  İzzeddîn  Mehmed  bin  Mehmed  el-
               Amâsî,  bunun  üstâdı  Mevlânâ  Bahaeddîn  Mehmed  bin  Hasan  el-Kübrevî,  bunun  üstâdı
               Mevlânâ Ebû İshak İsmâil bin Ya’kub es-Sâlârî, bunun üstâdı Mevlânâ Nizameddîn Kutluğ bin
               Mahmûd el-Cendî’dir.
                     “İsrâfîliyye”  kitâbı,  “Hidâye”nin  şerh  ve  hâşiyesi  olup  müellif  bunu  Amasya‘da
               Hidâye’yi  okuturken  te’lîf  ve  tedrîs  etmişdi.  Tilmîzi  Mevlânâ  Hayreddîn  Hızır  eş-Şeyh
               İmâdeddîn İsmâil el-Karamanî bu kitâbı Kudüs’de mücâvir olduğu esnâda eş-Şeyh Abdüsselâm
               bin  Ebî  Bekir  bin  er-Razî’ye  tedrîs  ve  rivâyet  ederek  ulemâ-yı  Arab  arasında  ma’rûfiyet
               kazandı.
                     “İsrâfiliyye” kitâbının zahrında bu rivâyeti hâkî olarak şu ibâre görüldü:

                 ىزارلا ركب ىبأ نب ملاسلا دبع خيشلا ةياور ىمورلا ليفارسإ خيشلل ىنانغرملا ةياده حرش ىف ةيلفارسلإا
                                                                   [82]
                تيبب رواجملا ىنامرقلا ليعامسا نيدلا ماما حلاصلا خيشلا نب رضخ      نيدلا ريخ ماملإا خيشلا نع ىفنحلا
                        105 ىمورلا ليفارسا ةعيرشلا جات ةملاع لا ماملإا خيشلا هفلؤم باتكلا اذه عيمجب هربخأ هنأ ةزاجا سدقملا

                     Müteaddid  yerlerde  müşârün-ileyhin  imzâsı  İsrâfil  bin  Nasûh  el-Lâdikî  görüldü.
               Mahdûmu  eş-Şeyh  Nasûh  Çelebi  de  meşâhir-i  ulemâdandır.  Bunun  mahdûmları  Abdullah,
               Abdülhamid, Abdülmecid, Mehmed ve Yahya Çelebilerdir. Abdullah Çelebi 872’de Çorumlu
               kadısı görüldü. Yahya Çelebi bin Nasûh, müellif-i “Hâşiye-i İsaguci’dir.
                      Abdülhamid  Çelebizâde  Mehmed  Çelebi,  ilm-i  edvâr  ve  mûsikîde  “Zeynü’l-Elhân”
               müellifi  olan  bir  fâzıl  idi.  Abdûlmecid  Çelebi’nin  mahdûmları  İsmâil,  Mehmed,  Mahmûd
               Çelebilerdir. Kibâr-ı mevâlîden olan Mevlânâ Fahreddîn Mehmed Çelebi 943’de Bursa’da vefât
               etdi.  Diğer  İsrâfilzâde  Fahredddîn  Mehmed  Çelebi  bin  İsmâil  Çelebi  de  kibâr-ı  ulemâ  ve
               kudâtdandır. Bunlara cümleten İsrâfilzâdeler denirdi.

                     İsrâfil Efendi-Şeyh
                     Amasya‘da tahsîl-i ilim edib ba’zı meşâyihden inâbe ederek Halvetî meşâyihinden oldu.
               1099’da Gümüşlüzâde Tekkesi şeyhi ve 1109’da Helkis Köprüsü başındaki Garibler Câmii
               imâmı oldu. 1126’da vefât etdi. Ulemâ-yı meşâyihden hâfız-ı Kur’ân, müttakî bir imâm idi.

                     Es’ad Çelebi-Mevlânâ Celâleddîn
                     Amasya  kâdı’l-kudâtı  Şemseddîn  Mehmed  bin  Necibeddîn  Mûsâ  bin  Mehmed  bin
               Mahmûd  el-Hallâtî  mahdûmu  ve  yine Amasya  [83]  kâdi’l-kudâtı  İmadeddîn  Ömer  bin  el-
               Hallatî birâderidir. Amasya’da müderris-i  meşhûr Mevlânâ Şerefeddîn  Mehmed bin  Ali  el-
               Herevî’den ahz-ı ulûm ederek ders-i âm ve müderris-i Torumtay oldu.
                     Sivas hükümdârı Hacı Kutlu Şâh devrinde Sivas’a kâdı’l-kudât olup yıllarca orada kaldı.
               771’de vefât etdi. Kibâr-ı kudât ve ulemâdan idi. Mahdûmu Mevlânâ Ziyâeddîn Mes’ud Çelebi
               Amasya kâdı’l-kudâtı oldu. Bunun evlâdına (Kadızâdeler) dendi.




               105  Şeyh İsrâfil er-Rûmî’nin İsrâfiliyye adlı eseri Merğinânî’nin Hidâye’sinin şerhidir. Şeyh Abdüsselâm bin Ebî
               Bekir er-Râzî el-Hanefî, bu kitâbın tamamını müellif eş-Şeyh el-İmâm el-Allâme Tâcüş’Şerîa İsrâfil er-Rûmîden
               icâzet  ile  rivâyet  eden  Beyt-i  Mukaddes  mücâviri  eş-Şeyh  el-İmâm  Hayreddîn  Hızır  bin  eş-Şeyhü’s-sâlih
               İmâmüddin İsmâil el-Karamânî’den rivâyet etmişdir. (Haz.)


                                                           289
   285   286   287   288   289   290   291   292   293   294   295