Page 537 - 6-8

Amasya Tarihi Cilt: 8
Amasya Tarihi 6-8. Cilt Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

Neş’e-i ûlâyı asla bulmadım hâlis ayâr
Neş’e-i uhrâyı bey’-i nakd-i mağşûs itmedim

Hiss-i hayvânîyi buldum bir kalender iştihâ
Sabra habs itdim gezer ber-hâne berdûş itmedim

Kılmadım deryûze-i mîr ü vezîr ü padişâh
Hırka-i haysiyyeti bir bâba mefrûş itmedim

Enderûn-ı sîneyi rüşdümle tevşîh eyledim
Sadrımı tıflâne zibâyişle menkûş itmedim

Tac ü destârın gurûrundan tehâşî’ eyledim
Nûr-ı irfân üstüne tercîh-i serpûş itmedim!

Çok şey öğrendim unutdum nakş-ı hâtır nâmına
Bir tesellî kaldı kim hakk-ı ferâmûş itmedim!

Yetmiş üç yıldır geçirdim nîg u bed çok rûzgâr
Ben tebahhur eyledim Cûdî fakat cûş itmedim”

Muhterem-i fâzıl, Cûdî Efendi’ye karşı bu hakk-şinâsâne sitâyişleriyle kendi kemâlini
gösterdi. Cûdî Efendi kendisinin [197] yetiştirdiği Selânik erenlerinden ve binlerce şâkirdân-ı
irfânından cenâze alâyı beklerken hazret-i Kemâl ile iki oğlundan ve yirmiyi geçmeyen avâm
ve ameleden başka cenâzesinde kimseyi göremedim.
Cûdî Bey, 1301’de Selânik’te te’ehhül edib üç erkek evlâdı dünyâya geldi. Birinci oğlu
Mehmed Nûru’l-hudâ Bey kendisinden evvel vefât etdi. Diğer oğulları Ahmed Azmî, Hüseyin
Sâfî Beylerin her biri ricâldendir. Fâzıl-ı müşârün-ileyhin eş’ârı bir kaç dîvân teşkîl edecek
kadar çoktur. “Son Asrın Türk Şâ’irleri” adlı Hazret-i Kemâl Bey Efendi’nin eser-i matbû’unda
ba’zı gazel ve eş’ârı yazılıdır.
Merhûmun kendisinden taleb ü ricâ etdiğim eş’ârından olmak üzere “harb-i umûmî”
hakkında kendi kalemiyle yazılan şunu lutf etdi:
“Amasya Müverrihi muhterem hem-şehrim Asrî mahlas Hüseyin Hüsâmeddîn Efendi’ye
hediyye-i kalemiyye-i Cûdî”
Harb-i Umûmî [198]
Vaktâki ufuklar güneşe cilveler itdi
Her çehreyi bir renk ile ağlargüler itdi

Yüz virdi nebâtâta seher güller açıldı
İmdi kanını akşama pejmürde ter itdi

Bir lutf ile ağûşa alub okşadı öpdü
Nevzâdını ağzında erir bir şeker itdi

Bir lahza göz açdırdı mevâlîd-i hayâta
Söndürdü ebed hasret-i nûr-ı nazar itdi

Bî-tâb düşen dîdelere hâb-ı siyâhı
A’yâna sevâd-ı şebi kuhlü’l-basar itdi

Ferdâdaki bin fitne temâşâsına ya’nî

531
536