Page 222 - 6-8

Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
Amasya Tarihi 6-8. Cilt Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

göstermeye başlamış bir daha hücresinde oturmamıştır.
Geceleri de sabahlara kadar mekâbir-i evliyâ ve sulehâyı ziyâret ederek dolaşır, uyumaz,
gündüzler de oruç tutar. Tenhalarda da’ima ağlardı. Herkese gâyet beşûş, latîfeci, güler yüzlü
görünürdü. Kendisinde haşyetullah gâlibti.
Kendisi gassâl değildi. Fakat a’yân ve ulemâdan kendisini gasl etmesini vasiyyet ve pek
ricâ ederlerse ba’zılarına gasl ederdi. Onu da mülâtefe ederek yıkar, kabrine de indirirdi. Birini
[711] gaslederken bileğini sıkar “Ne güzel ve yüce yerin var!” der, ölü gözünü açıp kendisine
bakar, tebessüm ederek yine kapar!” Bunu pek çok kimseler görmüşdür.
Merhûm fakirâne yaşar, kimseden ne bir ücret ne de bir habbe sadaka ve fitre almazdı.
Ahvâl-ı kulûb ve kubûra aşinâ idi. Bununla beraber mütecâhil görünürdü. Rumûz ve işarâtı
çoktu. İmâ ve işaret etdiği şeyler çıkardı. Kaddesallâhü sırrehü’l-aziz.
Şeyh-i müşârün-ileyhi bilenlerden yalnız bir kimseye tesadüf etdim. Çarşambalı Hacı
Abdülkadir Efendi merhûm derdi ki; “Şeyh Ahmed Efendi uzunca boylu, esmer benizli, seyrek
sakallı, bünyesi nahîf, güleç yüzlü bir zât-ı şerîf idi. Kabri Narlıbahçe mezârlığının şimâlinde
Şehzâde türbesinin yan tarafında olup yüksek ve ziyâret-gâh idi”.

Ahmed Efendi-Fazlızâde es-Seyyid
Amasya a’yânından es-Seyyid Fazlullah Efendi bin es-Seyyid el-Hâc Mustafa Efendi bin
el-Hâc Ahmed Efendi bin Mustafa Efendi’nin mahdûmudur. Sultânîye müderrisi Oluslu es-
Seyyid el-Hâc Osmân Efendi’den ve Şeyhzâde [712] el-Hâc Abdullah Vecîh Efendi’den ikmâl-
i tahsîl edib mücâz ve ders-i âm ve üstâdı es-Seyyid Osmân Efendi’ye dâmâd oldu.
Sekiz yıl kadar tedrîs-i ulûm ederek fazilet-i ilmiyyesi ile iştihâr etdiğinden 1220 senesi
muharreminde üstâdı olan kayınpederinin kasr-ı yedi ile Sultân Bâyezîd Medresesi müderrisi
olduğu halde tam iki yıl sonra 1222 senesi muharreminde dâr-ı bekâya irtihâl etdi. Fâzıl, gâyet
zekî, Arabiyyede pek mâhir, akrânına fâ’ik bir zât idi. Henüz otuz yaşını ikmâl etmemişdi.
Mahdûmu es-Seyyid Ahmed Necib Efendi’dir.

Ahmed Ağa-Basmacızâde es-Seyyid el-Hâc
Amasya’da basmacılar kethüdâsı el-Hâc İsmâil Ağa bin el-Hâc Mustafa Ağa’nın oğludur.
1201’de pederinin vefâtı ile basmacılar kethüdâsı, mükerreren hâciyân ve a’yân a’zâsı olup
1222’de vefât etdi. Hânedân idi. Mahdûmu es-Seyyid el-Hâc Mehmed Ağa basmacılar
kethüdâsı oldu.

Ahmed Efendi-İmâmzâde Hâfız
Amasya’da Gümüşlüzâde Câmii imâmı şeyhü’l-kurra el-Hâc Hasan Efendi’nin
mahdûmudur. Pederinden vücûh-ı kırâ’atı ve Fâzıl [713] Abdullah Vecîh Efendi’den ulûm-ı
Arabiyye ve şer’iyyeyi ahz-ı ikmâl ederek mücâz olup pederinin vefâtında Gümüşlüzâde Câmii
imâmı ve ittisâlinde Medrese-i Fâtimîye müderrisi oldu. 1223 recebinde vefât etdi. Âlim, kârî
mücevvid bir imâm idi. Birâderi eş-Şeyh Mehmed Efendi imâm oldu.

Ahmed Efendi-Çelebizâde
Fuzalâdan el-Hâc Hüseyin Efendi’nin mahdûmudur. Pederinden ve Allâme Ürgüblü el-
Hâc Ahmed Efendi’den ahz-ı ulûm ederek ders-i âm olup 1207’de Sarâc-hâne ittisâlinde
Amasya mütesellimi el-Hâc Mustafa Ağa’nın binâ etdiği medresenin müderrisi Süleyman
Efendi’nin vefâtına binâ’en medrese-i mezkûre müderrisi ve ba’zı müftülerin müsevvidi olduğu
halde 1224 senesi hilâlinde vefât etdi. Âlim, fakîh ve vâ’iz bir zât idi.

Ahmed Efendi-Tatar İmâm es-Seyyid
Kırımlıdır. Es-Seyyid Hasan bin Ali oğludur. Kırım’da tahsîl-i ulûm edib 1188’de
Amasya’ya hicret ve bir müddet neşr-i ma’ârife himmet etdi. Sonra Mîrâhûr köyüne imâm olup

217
221