Page 498 - muze
P. 498

4.7.1. Figürlü Süslemeler

                             Eski çağlarda sikke üzerinde onu basan tüccarların, varlıklı aristokrat ailelerin

                        bağımsız  kentlerin  kendilerini  tanıtıcı  tanrı  ya  da  tanrıça,  hükümdar,  mitolojik
                        figürler, hayvan, bitki veya bir nesneleri yer almaktaydı.  608  Sikke basımı yayıldıkça

                        sikke üzerinde yer alan yazı ve motifler de medeniyetlerin kültür ve inanışına göre

                        şekillenmiştir.

                             Ortaçağ’da  kültür-sanat  etkileşimlerinin,  inançların  ve  düşüncelerin  tesiri
                        altında ortaya çıkarılan zengin süslemeler, figüratif öğeler, bitkisel süslemeler sadece

                        sivil  ve  dini  yapılarda,  el  sanatlarında  değil  sanat  açısından  oldukça  önemli  olan

                        sikkelerde  de  yerini  almıştır.  Doğu  ve  Orta  Anadolu’da  kurulan  beyliklerin
                        sikkelerinde insan ve hayvan figürleri, bitkisel süslemeler kullanılmış, Batı ve Güney

                        bölgelerin beylik sikkelerinde sadece geometrik süslemeler kullanılmıştır. Ortaçağın

                        son dönemlerinde geometrik süslemeler karakteristik önem kazanmıştır. Osmanlının
                        ilk  dönem  sikkelerinde  de  bu  özellik  devam  etmiştir. 609   Selçuklu  dönemine  ait

                        Anadolu  Selçuklu  abideleri  bu  duruma  en  güzel  örnektir.  Selçuklu  döneminde
                        hayvan  figürleri  mimari  ve  diğer  süsleme  sanatlarında  en  ince  ayrıntısına  kadar

                        işlenmişken, Osmanlılarda hayvan figürlerine bezeme sanatlarında çok nadir olarak
                        rastlanmaktadır. 610


                             Osmanlı süsleme sanatında Orta Asya’dan gelen göçebe (Avrasya) el sanatları
                        üslubunun  etkileri  görülmektedir.  Avrasya  sanatı,  İslam  öncesinde  Orta  Asya’da

                        dağınık şekilde yaşayan ve geniş bir alana yayılan Türkler arasında gelişmiş, sanatta

                        şekil  ve  üslup  beraberliği  oluşmuştur.  Bu  sanatın  şekillenmesini  sağlayan  temel
                        faktör Şaman inancındaki doğal sembollerin bolluğu olup, aşırı sitilizasyona gidiş,

                        uzuvları  geometrikleştirme,  spiral  ve  düğümlerle  süsleme,  gövdede  süsleyici
                        benekler,  “S”  şeklinde  kıvrımlar,  uzuvları  formülleştirerek  vermek  bu  sanatın  en

                        belirgin özelliği olmuştur. Böylelikle figürler gerçeklikten uzaklaştırılarak dekoratif
                        karaktere dönüştürülmüşlerdir. 611


                             Katalogda sadece 1 adet (Kat. No. 180) figürlü sikke bulunmaktadır. Figürleri,
                        sikkenin  ön  yüzünde  kandilin  iki  yanına  yerleştirilmiş  leylek  figürleri




                        608   Tekin, Antik Nümismatik ve Anadolu (Arkaik ve Klasik Çağlar), s. 16.
                        609   Parlar,  “Anadolu Selçuklu ve Beylikler Dönemi Sikkelerinde Görülen Geçme Motifleri”, s. 918.
                        610   Güney ve Güney, Osmanlı Süsleme Sanatı, s. 54.
                        611   Kabaklarlı, “Mangır” Nakışlı Osmanlı Bakır Paraları (1299-1808), s. 14.
                                                               489
   493   494   495   496   497   498   499   500   501   502   503