Page 35 - muze
P. 35

olanları nadirdir. Alâeddin Eretna adına H. 750’de Erzincan’da darp edilen sadece bir

                        altın sikke basılmıştır. Eretnalılar sikkeler üzerinde Uygurca “Sultan Adil” unvanını
                        kullanmayı  tercih  etmişlerdir. 181   Eretna  sikkeleri  üzerindeki  yazılar  da  kufi  hatla

                        yazılmış  olup,  bezeme  açısından  İlhanlı  etkilerini  devam  ettirmektedir.  Altı  kollu
                        yıldız, köşeleri sivri çıkıntılı altı dilimli rozetler önemli bezeme elemanlarıdır. 182


                             Karakoyunlu  (1351-1469)  sikkeleri  ilk  defa  Timur’un  ölümünden  sonra
                        basılmaya başlanmıştır. Bu dönemde gümüş ve bakır sikkeler basılmış, altın sikke ise

                        sadece  Cihan  Şah  tarafından  bastırılmıştır.  Gümüş  sikkelerin  tezyinatları  ve
                        standartları  Timurlu;  altın  sikkelerin  tezyinatları,  standartları  Memlüklü

                        eşrefilerinden örnek alınmıştır. Kara Yusuf’un bastırdığı sikkelerden Erzincan darplı

                        olanlar Osmanlı, Mardin darplı olanlar Artuklu sikkeleriyle benzerlik göstermektedir.
                        İskender  tarafından  bastırılanlar  ise  Artuklu  özelliği  taşır. 183   Karakoyunlular

                        Timurlular’ın  etkisi  ile  gümüş  sikkelere  “tenge”  adını  vermişler,  sikkelerinin  ön
                        yüzünde kendi simgeleri olan koçbaşı veya saadet düğümü, arka yüzünde Timur’un

                        adını  darp  ettirmişlerdir. 184   Cihan  Şah  dönemi  sikkelerinin  bir  kısmı  üzerinde  şii
                        motifler, dört halifenin  ismi yer alırken bazı  sikkelerde sadece “Aliyen  velî’üllah”

                        ifadesi ile karşılaşılmaktadır; fakat Şii motifli sikkeleri inançsal tercihleri için değil

                        siyasal çıkarları için kullanmışlardır. 185

                             Timurlu (1370-1507) sikkeleri esas olarak gümüştür. Bakır ve pirinç sikkeleri

                        de  mevcuttur.    Sikkelerin  ön  yüzünde  genelde  Kelime-i  Tevhid  yer  almakta,  darp
                        yeri  ve  tarihi  yine  ön  yüzde  bulunmaktadır. 186   Sikkelerde  Arapça,  Türkçe  ve

                        Moğolca  kelimeler  kullanılmıştır.  Damgalar  çok  fazla  rastlanılmış,  özellikle  kendi
                        kabilelerinin  damgalarını  kullanmayı  adet  edinmişlerdir.  Mahmud  Han’ın  adıyla

                        sikke  basımına  devam  eden  Timur,  zamanla  sikkelerdeki  unvanlarını  da





                        181   Öztürk ve Perk, “Anadolu Beylikleri ve Sikkeleri”, s. 29.
                        182   Polat, Samsun Arkeoloji ve Etnografya Müzesinde Bulunan XII. ve XV. Yüzyıllara Ait Beylikler
                           Dönemi Sikkeleri, s. 82.
                        183   Esko Naskali ve Osman Özgüdenli, “Karakoyunlu ve Akkoyunlu Sikkeleri”, Anadolu’da Paranın
                           Tarihi, ed. Bülent Arı,  Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Yayınları, Ankara 2011, s. 158.
                        184   Rabia Yılmaz, Mardin Müzesi Karakoyunlu Sikkeleri Kataloğu (752-874 / 1351-1469), Marmara
                           Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2019,
                           s. 200.
                        185   Hamidreza Sohrabıabad ve Bülent Akın, “Tarihi Bulgular ve Hakîki’nin Bilinmeyen Şiirlerinden
                           Hareketle  Karakoyunluların  Mezhebi  Eğilimleri  Üzerine  Yeni  Tespit  ve  Görüşler”,  Alevilik-
                           Bektaşilik Araştırmaları Dergisi, S. 19, 2019, s. 189.
                        186   Tekin,  “Başlangıcından  Türkiye  Cumhuriyeti’ne  Kadar  Türk  Devletlerinin  Sikkeleri”,  C.  5,
                           s. 414.
                                                                26
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40