Page 376 - 6-8
P. 376

Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
               Amasya Tarihi 6-8. Cilt                                                                    Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
                       Üveys Bey-Yörgüç Paşazâde
                      Amasya eşrâfından Abdî Bey bin Yörgüç Paşa’nın mahdûmudur. Meşâhîr-i züamâdan
               iken sonradan ümerâdan olup 890 senesi hudûdunda vefât etdi. Birâderi Yûsuf Bey’dir.

                      Üveys Bey-Yörgüç Paşazâde
                      Amasya  a’yânından  Abdullah  Bey  bin  Alî  Bey  bin  Abdî  Bey  bin  Yörgüç  Paşa’nın
               mahdûmudur. 896’da züamâdan ve 907’de ümerâdan görüldü. Ba’dehû Sultân Selîm Hân-ı
               Evvel’e intisâb edib cülûsunda Kayseriyye Sancağı Beyi olduğu hâlde Îrân Harbi’ne me’mûr
               oldu. 920’de Çaldıran Harbi’nde şehîden vefât etdi.

                      Üveys Çelebi-Gümüşlüzâde Sofu
                      Meşâyıh-ı Kirâm-ı Halvetiyye’den Celâleddîn Abdurrahmân Çelebi bin Hüsâmeddîn
               Hüseyin Çelebi bin Hazret-i Pîr İlyâs Halvetîzâde [367] Hayreddîn Hızır Çelebi mahdûmudur.
               Pederinden ahz u füyûzât-ı Halvetiyye ederek elli yılı mütecâviz ceddînin türbesinde münzevî
               ve Gümüşlüzâde “Pîr Muhyiddîn Mehmed Çelebi” İstanbul’a celbedildiğinde tekkesi  şeyhi
               olduğu hâlde 968 hudûdunda vefât etdi.
                      Âlim,  zâhid,  sâlih,  mazınna-i  kerâmet,  asrının  kutbu  idi.  Ceddi  türbesinin  şimâl
               penceresi önünde pederi ve ceddi yanında medfûn iken 1312’de türbenin tecdîden i’mârında
               oraları  türbeye  ilâve  edildiğinden  kabri  ğâib  olmuşdur.  Oğulları  Abdurrahmân,  Fethullâh,
               Feyzullâh Çelebilerdir. Abdurrahmân Çelebizâde el-Hâc Ahmed Efendi ve bunun mahdûmu
               eş-Şeyh Hasan Efendi ma’rûfdur. Bunlara Üveys Oğulları denir.

                      Üveys Çelebi-Sofu Üveysoğlu
                      Sâbıku’t-terceme Sofu Üveys Çelebizâde Fethullâh Çelebi mahdûmudur. Hakâlalı es-
               Seyyid  Muhyiddîn  Efendi’nin  halka-i  tedrîsinde  tahsîl-i  ulûm  edib  bir  müddet  ders-i  âm,
               Amasya medreselerine müderris oldu. Sonra silk-i kudâta girip kasabât ve bilâda kadı olarak
               1000 sâline doğru vefât etdi. Veysî Çelebi [368] demekle meşhûr idi.

                      Üveys Ağa-Koca Sipâhî
                      Amasya’nın  Ya’kûb  Paşa  Mahallesi  ahâlîsinden  Ya’kûb  Bey  oğludur.  Sipâhî
               meşâhîrinden  olup  hayli  müddet  Amasya  kethüdâyeri  olarak  Gürcistân  ve  Kafkas
               Muhârebeleri’ne iştirâk etdi. 1010 sâline doğru vefât eyledi. Oğlu Veli Bey’dir.

                      Üveys Bey-Vâyis Bey
                      Amasyalıdır.  Amasya  eşrâfından  Seyfullâh  Bey  bin  Mustafa  mahdûmudur.  Evâil-i
               hâlinde Enderûn Sarâyı’na girip orada terbiye gördü. Hutût-ı mütenevvi’ayı öğrendi. Ba’dehû
               ihrâç edilip ze’âmet verildi.
                      Bir müddet Amasya Alaybeyi olup Bağdâd Muhârebâtı’nda ibrâz-ı liyâkat eylediğinden
               1038’de  Arapkir  Sancağı  Beyi  oldu.  Ba’dehû  Eskişehir  Mîrlivâlığı’ndan  1043  senesi
               zilhiccesinde Amasya Sancağı Beyi olup 1044 muharremi evâsıtında hastalığından ma’zûl ve
               safer evâ’ilinde merhûm oldu.
                      Oğulları Ahmed, Ali Beylerdir. Hattât bir mîrlivâ [369] idi. İstanbul Kütüphâneleri’nde
               gördüğüm  bir  “Şerhu’l-vikâye”  bunun  yazısıyla  yazılmışdı.  1030’da  yazdığı  bu  kitâbının
               sonunda  “temme  hâze’l-kitâb  alâ  yedi’l-abdi  za’îf  Vâyis  bin  Seyfullah  bin  Mustafa  el-
               Amâsî” 175  yazılıdır. Enderûn Defteri’nde Üveys Seyfeddîn Amâsiyye diye künyesi görüldü.
                      Ahmed Bey’in oğulları Abdullah, Mehmed Ağalardır. Alî Bey, pederinden birkaç yıl
               sonra vefât etdi. Abdullah Ağa’nın mahdûmu el-Hâc Mustafa Ağa 1120 senesi ricâlinden olup
               Mehmed Ağa’nın mahdûmu Hattât Seyfullâh Efendi ricâl-i devlettendir.



               175  Bu kitap, Allah’ın zayıf kulu Amasyalı Mustafâ oğlu Seyfullah oğlu Vâyis’in eliyle tamamlanmıştır. (Haz.)



                                                           375
   371   372   373   374   375   376   377   378   379   380   381