Page 216 - 6-8

Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
Amasya Tarihi 9-12. Cilt Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

Rüşdî suhân-şinâs bilir tarz ü şîvesin
Birdir edâ-yı şi’r ü edâ bir değilse de

Müşârün-ileyhin şu gazeli tab’ımda bir küşâyiş uyandırdığından irticâlen şöyle tahmîs
eyledim:

Birdir gınâ-yı kalb ü gınâ bir değilse de
Birdir ziyâ-yı şems ü ziyâ bir değilse de
Birdir nevâ-yı zevk ü nevâ bir değilse de
Birdir safâ-yı vasl ü safâ bir değilse de
Birdir cefâ-yı hicr ü cefâ bir değilse de

Zevkin bihâr-ı sevreti âsûde hefveden
Aşkın nezîhdir kerem-i feyzi şehveden
Kalbim sürûr içinde güzel nâz ü ‘işveden
Bâlâ vü zîri bir görürüm fart-ı neşveden
Birdir gözümde arz u semâ bir değilse de

Zulmetle nûr bir görünür sath-ı cemrede
Mümkün değil mi şunları görmek bu ‘ibrede [81]
Her dürlü zıd sıfatları her dürlü zümrede
Birleşdi reng-i zülf ü benagûş nazrada
Birdir bana sabah u mesâ bir değilse de

Şâhid değil midir maraz-ı aşka âh-ı serd
Her dem figân-ı kalb-i hazînimle rûy zerd
Dil istemez ki hâlimi bilsin hezâr ferd
Bîmâr-ı aşkım istemem aslâ ‘ilâc-ı derd
Birdir yanımda derd ü devâ bir değilse de

Asrî bilir şinâver-i deryâ girîvesin
Anlar fazîlet ehli güzel şi’r ü bîvesin
Takdîr ider meziyet-i vâlâ vü cîvesin
Rüşdî sühan-şinas bilir tarz ü şîvesin
Birdir edâ-yı şi’r ü edâ bir değilse de

Şeyh İsmâ’îl Şirvânî Hazretleri’nin iki mahdûm-ı âlîsi birer haslet-i mümtâzenin timsâli
idiler. Biri Sadr-ı a’zam Mehmed Rüşdü Paşa, diğeri kadı-asker Ahmed Hulûsî Efendi’dir. Bu
iki birâder lutf-ı tab’ u sehâvetde, şekl ü sîmâda müsâvî oldukları hâlde her birinin kendisine
[82] hâs birer haslet-i mümtâzesi vardı.
Mehmed Rüşdü Paşa, gâyet fâzıl, muhakkik, her türlü kemâlâtı câmi’ idi. Ahmed Hulûsî
Efendi de âlim, kâmil olmakla beraber müttakî, müteşerri’, afîf idi. Bunun kerem ü sehâveti,
aldığı ma’âşı nisbetinde yüksekti. Onun lutf u semâhati kaldırdığı mebâliğ-i azîmeye nisbetle
azdı.
Mahdûmu İsmâ’îl Hakkı Bey kumâr ve müskirâta ibtilâsı yüzünden gençliğinde 1291
senesi saferinde vefât etdi. Bunun için sâhib-i terceme bilâ-veled dünyâdan gitdi. Hakkı Bey’in
bir kerîmesini Ahmed Hulûsî Efendizâde Hâlid Ziyâ Bey aldı. Bundan mahdûmu Ahmed Reşâd
Bey doğdu.

209
215