Page 272 - 6-8
P. 272

Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
               Amasya Tarihi 9-12. Cilt                                                           Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR

                      Ricâl-i devletin Koca Yûsuf Paşa’ya kîn ü adâveti bunun tefeyyüzüne mâni’ olduğundan
               her türlü mu’âvenetten  mahrûmâne Medîne-i  Münevvereyi  hüsn-i  muhâfaza  etmesi  şâyân-ı
               takdîr  iken  1219  senesi  şevvâlinde  Rûmeli  pâyesiyle  mîr-i  mîrân  Ermenekli  es-Seyyid
               Zeynelâbidîn Paşa nasb u irsâl edildi.
                      Bu da ancak 1220 senesi rebîülevvelinde Medîne-i Münevvere’ye gelebildiğinden avdet
               edib kendisine tevcîh edilen Çorum sancâğına gitdi. 1221’de Gönye sancâğıyla Faş muhâfızı
               olduğu Tevcîhât Defteri’nde görüldü.
                      Orada  altı  yıl kadar kalıp 1227 senesi  ramazânında vefât  etdiği  Bülbül Hâtun  vakfı
               muhâsebesinde tevliyet  hizâsında yazılı olduğu gibi Şâhinzâde Mustafa Paşa’nın mahdûmu
               Mehmed Bey’e 1227 senesi şevvâlinin altısında bâ-rütbe-i mîr-i mîrânî Gönye sancâğıyla Faş
               muhâfızlığı verildiği Defter-i Tevcihâtta görüldü.

                      Sa’îd Mehmed Efendi-Fazlızâde, es-Seyyid
                      Amasyalıdır.  A’yândan  es-Seyyid  el-Hâc  Abdulkâdir  Efendi  bin  es-Seyyid  el-Hâc
               Mustafa Efendi bin el-Hâc Ahmed Efendi’nin mahdûmu [270] olup tahsîl-i ilm u kitâbet ederek
               şehir kethüdâsı kâtibi ba’dehû ba’zı mukâta’ât mültezimi ve 1226’da Gümüş ma’deni emîni ve
               Gümüş kazâsı voyvodası oldu.
                      1229 senesi şa’bânında ma’zûlen Amasya’ya gelip servet ü sâmânından istifâde etmek
               üzere 1232’de İstanbul’a gitdi. Boğaziçinde Anadolu Kavağı’nda ikâmet etdiği sâhil-hânede
               hastalanıp 1233 senesi zilka’desinde vefât etdi.
                     Âkil, müdebbir, zî-nüfûz, kâtib idi. Oğulları es-Seyyid Ahmed Abdulkâdir Efendilerdir.
               Hâcıbaşı  es-Seyyid  el-Hâc  Ahmed  Efendi’nin  tercemesi  yazıldı.  Bunun  hafîdi  el-yevm
               İstanbul’da Kereste gümrüğü müdürü Ahmed Nehrî Bey bin es-Seyyid Ali Efendi bin Hâcıbaşı
               es-Seyyid  el-Hâc  Ahmed  Efendi  mason  locası  a’zâsındandır.  Diğer  mahdûmu  es-Seyyid
               Abdulkâdir Efendi 1278’de vefât etdi. Oğlu Sa’îd Mehmed Ağa zabtiye idi.

                      Sa’îd Mehmed Bey-Gürcüzâde, es-Seyyid
                      Amasyalıdır. 1211’de vefât eden es-Seyyid Halîl [271] Paşa bin Mustafa Paşa bin el-
               Hâc İbrâhim Bey’in mahdûmu ve kapudân-ı deryâ Hâfız Ali Paşa ile Deli Mustafa Bey’in
               birâderidir. Pederinin irtihâlinde Torumtay vakfına birâderleriyle mütevellî ve büyük birâderi
               Hâfız Ali Paşa’nın vezâretinde bir müddet hazînedârı ve ba’dehû dergâh-ı âlî kapıcıbaşılarından
               olup devr-i hidemât ile 1238’de vefât etdi. Üsküdâr’da medfûndur.

                      Sa’îd Ahmed Ağa-Hacı Sa’idzâde, es-Seyyid
                      Amasyalıdır.  Fazlızâdelerden  yukarıda  tercemesi  yazılan  es-Seyyid  el-Hâc  Sa’îd
               Ahmed Efendi ahfâdından es-Seyyid Mehmed Efendi bin es-Seyyid el-Hâc Ali Efendi bin es-
               Seyyid  el-Hâc  Sa’îd  Ahmed  Efendi’nin  mahdûmu  ve  meşhûr  Fazlızâde  es-Seyyid  el-Hâc
               Mehmed Emîn Efendi’nin birâderidir.
                      Gençliğinde enderûn-ı hümâyûna girip seferli odasında ta’lîm u terbiyye gördü. Orada
               “İnce Belli” demekle meşhûr olup 1234’de Hâs Oda Ağaları silkine girdi. 1238’de peşgîr ağası,
               1242’de miftâh ağası oldu. [272]
                      1243  senesi  cumâdelâhiresinde  dülbend  ağası  olup  Sultân  Mahmûd-ı  Sânî  sarığı  ve
               kavuğu atıp fes giydiğinden dülbend ağalığına lüzûm u hâcet kalmadığı cihetle sene-i mezbûre
               şa’bânında nikâb-dâr-ı şehriyârî oldu.
                      1244 senesi şevvâlinde bu mesnedin dahi ilgâsı lâzım gelmekle tekâ’üde sevk edilip
               müstevfî ta’yînâtı ile mütekâ’id olduğu hâlde 1246 senesi evâhirinde vefât etdi. Birâderi Emîn
               Mehmed Efendi bunun sâye-i ikbâlinde hayli nüfûz u şöhret kazanmışdı.







                                                           265
                                                           271
   267   268   269   270   271   272   273   274   275   276   277