Page 326 - 1-4_2
P. 326

Amasya Tarihi 1-4. Cilt                                                             Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR
                                                                             Hüseyin Hüsâmeddîn YASAR


               bozdular, pek çoklarını kılıçdan geçirdiler. Pusuda bulunanlar üç bin nefer olup Firenkler'e
               ancak üç yüz yaralı galebe etmişdir".
                      Bu  sene  Melik  İsmâ'îl  Gâzi'nin  ammizâdesi  ve  kayınpederi  olan  Antakya  emîri
               Yağıbasan et-Togânî ehl-i salîb muhârebesinde şehîd olmuşdur. Amasya'da medfûn olan Ayşe
               Gâzi Melik Dânişmend Ahmed Gâzi'nin kızı olmak üzere mervî ise de bu Emîr Yağıbasan'ın
               kızı  ve  Melik  İsmâ'îl  Gazî'nin  halîlesi  olduğu  maznûndur.  Amasya  kadısı  Abdurrahmân
               el-Harezmî bu senelerde vefât edib yerine Alâ'eddîn Ebû Nasr Muhammed el-Harezmî Amasya
               kadısı  olduğu  gibi  yine  bu  sene  Kayseriyye  kadısı  Abdulhamîd  eş-Şirvânî  ma'lûl  olmakla
               Sadreddîn Muhammed bin Muhammed el-Geylânî el-Hüseynî Kayseriyye kadısı olmuşdur.
                      Amasya  hükümdârı  Melik  Gâzi  İsmâ'îl  Hân  Selçûkîler'i  mağlûb  eden  ehl-i salîb
               alaylarını  târumâr  ederek  ihrâz-ı  muvaffakiyet  etmekle  hükûmet-i  Dânişmendiye'nin
               Anadolu'da nüfûz ve haysiyetini tezyîd ediyor, ehl-i salîb muhârebâtında Trabzon ve Sinop
               taraflarını  gâ'ib  eylediyse  de  hükûmet-i  Dânişmendiye'nin  mevcûdiyyetini  idâme  edecek
               muvaffakiyâta nâ'il oluyordu. Fakat Kayseriyye vâlîsi Emîr Alemüddîn Gümüştigin, ehl-i salîb
               kumandânı Bohemond'u esîr eylediğinden dolayı gurûru [308] tezâyüd ederek merkeze karşı
               irtibâtı tenâkus ediyordu.
                      Binâ'en-aleyh  iki  mes'ele,  Melik  İsmâ'îl  Gâzi  ile  Emîr  Gümüştigin'in  aralarını
               bozuyordu. Birincisi, ehl-i salîb alayları memleket-i Dânişmendiye'den çıkarıldığı esnâda Emîr
               Gümüştigin dahi bir kuvve-i imdâdiyye ile gelip Ankara'yı kurtarmış olduğu cihetle Ankara'nın
               kendi emâreti dâhilinde kalmasını taleb ediyor, Melik İsmâ'îl Gâzi de eski Ankara vâlîsi olan
               Fetih Hân Gâzi'nin hidemât-ı fedâkârânesi sebk etmiş olduğu cihetle Ankara'nın emâreti yine
               müşârün-ileyhin uhdesinde kalmasını tensîb eyliyordu.
                      İkincisi, Emîr Gümüştigin'in esîr etdiği Kont Bemind (Bohemond) için ehl-i salîb pek
               büyük  bir  meblağ  vererek  esâretden  kurtarmağa  çalışıyorlardı.  Melik  İsmâ'îl  Gâzi,  para
               mukâbilinde Bohemond esâretden kurtulduğu  takdîrde  verdiğini çıkarmak için ehl-i  İslâm
               aleyhinde  mezâlim  ve  ta'addiyâtını  tezyîd  eder  fikrinde  bulunuyor,  Bohemond'un  i'âdesine
               muvâfakat etmiyor, hâlbuki Emîr Gümüştigin askerin paraya olan ihtiyâcını nazar-ı dikkate
               alarak  aldığı  mebâliğ-i  azîme  mukâbilinde  Bohemond'u  ba'zı  şerâ'it-i  âdiye  ile  ehl-i salîbe
               teslîm ve i'âde ediyordu.
                      Melik Gâzi İsmâ'îl Hân, ikinci mes'elenin hall edildiğini gördükde münfa'il olup Fetih
               Hân'ı  Ankara  vâlîliğine  nasb  ederek  birinci  mes'eleyi  de  kendisi  hall  eyledi.  Fakat  Emîr
               Gümüştigin dahi bundan münfa'il olarak kendisi Melik Dânişmend Ahmed Gâzi'nin büyük
               halefi  [309]  olduğunu  iddi'â  ve  i'lân-ı  istiklâl  etmekle  kalmayıp  492  hudûdunda  Ankara
               bedelinde Sivas ve Malatya ve havâlîsini umûmen zabt ederek Melik Dânişmend'in ikinci oğlu
               İbrâhim Bey'i buralardan çıkardı.
                      Mesâlikü'l-Ebsâr'da  "493'de  sâhib-i  Sivas  ve  Malatya  olan  emîr-i  Kayseriyye ki
               İbnü'd-Dânişmend  demekle  ma'rûf  olan  Gümüştigin  bin  Tablu"  diye  mestûr  olması,  bu
               hakîkat-i  târîhiyyeyi  iş'âr  eder.  Ba'zı  tevârîh-i  Arabiyye'de  Emîr  Gümüştigin  için
               "İbnü'd-Dânişmend"  denmesinin  esbâbı  bu  vak'a-i  târîhiyyedir.  Emîr-i  mûmâ-ileyhin 500
               târîhinde tanzîm etdirdiği vakıf-nâmesi bu iddi'âyı tekzîb edecek delâ'il-i şer'iyyedendir.
                      Emîr Gümüştigin'in bu tecâvüzü, Konya hükümdârı ve Melik İsmâ'il Hân'ın eniştesi
               olan Sultân Kılıç Arslan'ı igzâb etmişdi. Fakat bir tarafdan ehl-i salîbin dehşetli muhâcemâtı,
               diğer tarafdan Emîr Gümüştigin'in Selçûk hükümdârı Sultân Berkyaruk Hân tarafına şiddet-i
               intisâbı, zihnini meşgûl ederek Emîr Gümüştigin ile münâsebât-ı siyâsiyyeyi ihlâl etmiyor,
               müttefikan ehl-i salîb müdâfa'âtıyla iştigâl ediyordu.
                      Lâkin  Melik  İsmâ'îl  Gâzi,  Emîr  Gümüştigin'in  bu  hareketinden  müte'essir  olarak
               Bağdâd'da  Sultân  Berkyaruk  Hân'a  Gümüştigin'i  şikâyet  ediyor,  ehl-i  salîbin  ta'addiyât-ı
               müdhişesi zamânında ümerâ-yı İslâm arasında vâki' olan ihtilâfâtın bâ'is olacağı hasârâtı arz
               ederek nazar-ı dikkatini celb eyliyordu. Sultân Berkyaruk Hân bu gibi ihtilâfâtı sulhen hall
               etmek üzere 494'de Kayseriyye emîri olan Gümüştigin Gâzi'yi [310] Bağdâd şıhneliğine nasb

                                                           624
                                                           325
   321   322   323   324   325   326   327   328   329   330   331