Page 74 - muze
P. 74

gümüşten  950  akçe  kesilmesine,  altının  120  akçeden,  kâmil  kuruşun  80  akçeden,

                        esedi  kuruşun  70  akçeden  hesaplanması  emredilmiştir.  II.  Osman  döneminde
                        1618’de yapılan tashihle 100 dirhem gümüşten 1000 akçe kesilmiş ve altının değeri

                        120 akçe olarak belirlenmiştir. 1624 tarihinde IV. Murad döneminde gerçekleştirilen
                        sikke  ayarlaması  ile  100  dirhem  gümüşten  1000  akçe  kesilmiştir.  Altının  120

                        akçeden, tam ya da kamil kuruşun 80 akçeden, esedi kuruşun 70 akçeden basılması
                        emredilmiştir.  1640’ta  IV.  Murad’ın  sadrazamı  Kemankeş  Kara  Mustafa  Paşa

                        tarafından  yapılan  tashihle  100  dirhem  gümüşten  1000  akçe  kesilmiş,  1  altın  120

                        akçeden değer görmüştür. 436

                             1683  tarihinde  gerçekleşen  Viyana  bozgunu  ile  Osmanlı  o  tarihe  kadarki  en

                        büyük  mağlubiyetini  yaşamıştır.  Devlet  çok  kıymeti  hazinelerini  kaybetmiş  ve
                        duraklama dönemine resmen girmiştir. 437  Alınan tedbirlere rağmen bunalımın önüne

                        geçilememiştir. Bunun üzerine 1688’de ayarlama yapılarak 1 dirhem gümüşten 12, 5
                        akçe  yerine  17  akçe  darp  edilmesine  karar  verilmiştir.  Hatta  bir  adım  daha  ileri


                        gidilerek bakırdan mangır para basmak suretiyle enflasyon denemesi yapılmıştır. 438
                        1689-  1691  tarihinde  gerçekleştirilen  düzenlemeyle  geniş  çaplı  bakır  paralar

                        basılarak  devlete  gelir  elde  edilmek  istenmiştir.  Bu  sayede  devlet,  merkezi  hazine

                        gelirlerin yaklaşık %12’sini karşılayacak kadar çok kâr elde etmiştir. 439  1688 yılında
                        II. Süleyman döneminde basımına başlanan mangırların biri yarım  dirhem  (1, 536

                        gram) ağırlığında olup, iki tanesi bir akçeye denk tutulmuştur. Bir mangırın 1 akçeye
                        eşdeğer  sayılması  için  tedbirler  alınmış  ve  emirler  çıkarılmıştır;  ancak  kalpazanlar

                        tarafından  sahtelerinin  piyasaya  sürülmesiyle  1691  tarihinde  II.  Ahmed  tarafından

                        sultan  II.  Süleyman’ın  mangırları  tedavülden  kaldırılmıştır. 440   Avrupa’dan  Yakın
                        doğu ve Asya’ya giden gemiler sayesinde Osmanlı piyasasına Amerika ve Avrupa’da

                        üretilen  ve  “grosso”  ve  ya  “groschen”  adı  verilen  büyük  boy  sikkeler  Osmanlı  ve
                        Asya  piyasalarında  yaygın  olarak  tedavül  edilmiştir. 441   Sikkelerden  en  çok

                        tanınanlardan biri Hollanda taleriydi. Bu sikke “esedi kuruş” ya da “aslanlı kuruş”

                        olarak  bilinmekteydi.  Diğer  yaygın  olan  sikke  “riyal  kuruş”  olarak  adlandırılan
                        İspanya  riyaliydi.  Almanya  ve  Avusturya’nın  büyük  boy  gümüş  sikkeleri  “kara


                        436   Özcan, “Osmanlı Devleti’nde XVII. Yüzyılda Yapılan Sikke Tashihleri”, s. 258.
                        437   Erdem,  “Osmanlı Para Sistemi ve Tağşiş Politikası: Dönemsel Bir Analiz”, s. 16.
                        438   Sahillioğlu,  Bir Asırlık Osmanlı Para Tarihi 1640-1740, s. 76.
                        439   Karaman ve Pamuk, “Osmanlı Devleti ve Avrupa Devletlerinde Tağşişler ve Nedenleri (1326-
                           1844)”, s. 247.
                        440   Öztürk, “Genel Hatlarıyla Osmanlı Para Tarihi”, C. 10, s. 808.
                        441   Pamuk, Osmanlı İmparatorluğunda Paranın Tarihi, s. 175.
                                                                65
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79